Τα τσιμπήματα εντόμων είναι πολύ κοινά, καθώς αποτελούν μηχανισμό άμυνας για αυτά. Η συνηθισμένη αντίδραση είναι ένα τοπικό πρήξιμο και πόνος στο σημείο του τσιμπήματος. Κάποιοι/ες θα κάνουν πολύ πιο γενικευμένη αντίδραση (αλλεργίες σε τσιμπήματα υμενοπτέρων), επειδή το ανοσοποιητικό τους σύστημα αντιδρά υπερβολικά στο δηλητήριο. Η αντίδραση αυτή, που είναι οξείας έναρξης, ορίζεται ως αναφυλαξία και είναι δυνητικά θανατηφόρα.

Aναφυλαξία – Αλλεργίες σε τσιμπήματα υμενοπτέρων

Η αναφυλαξία είναι πολύ πιθανή όταν έχουμε συμπτώματα από το δέρμα όπως φαγούρα, κνίδωση ή/και κοκκίνισμα στο δέρμα και τους βλεννογόνους όπως πρήξιμο του λαιμού ή της γλώσσας, και άλλο ένα σύστημα του σώματος (αναπνευστικό, γαστρεντερικό, καρδιαγγειακό). Είναι επίσης πιθανή όταν εμφανίζονται συμπτώματα από το αναπνευστικό (δυσκολία αναπνοής) ή το καρδιαγγειακό σύμπτωμα (ζάλη, λιποθυμία).


Πηγή 

Όλα τα δηλητήρια μπορούν να προκαλέσουν αναφυλαξία. Στην Ελλάδα το βλέπουμε για τα δηλητήρια συγκεκριμένων υμενοπτέρων που είναι:

  • Μέλισσα (Apis mellifera)
  • Αγριομέλισσα ή βομβίνος (Bombus terrestris)
  • Κοινή σφήκα (Vespula)
  • Σερσέκι ή σκούρκος (Vespa Crabro)
  • Ευρωπαϊκή χάρτινη σφήκα (Polistes)

Για τη διερεύνηση αλλεργίας σε τσιμπήματα υμενοπτέρων είναι σημαντικό το ιστορικό, αλλά και οι κατάλληλες δοκιμασίες (τεστ), που είναι οι δερματικές δοκιμασίες νυγμού (τοποθετούνται από τον αγκώνα έως τον καρπό σταγόνες από τα αλλεργιογόνα και στη συνέχεια τσιμπιούνται πολύ ελαφρά ώστε να μπει μια πολύ μικρή ποσότητα στο δέρμα του ασθενούς) και οι ενδοδερμικές δοκιμασίες (εγχέεται μέσα στο δέρμα μια μικρή ποσότητα αραιωμένου αλλεργιογόνου, όπως γίνεται στη δερμοαντίδραση Mantoux).

Συμπληρώνει τα παραπάνω, ειδικός μοριακός αιματολογικός έλεγχος για τις πρωτεΐνες δηλητήριών υμενοπτερών και έλεγχος τρυπτάσης ορού, ώστε να ελεγχθεί ο/η ασθενής για την παρουσία διαταραχών των μαστοκυττάρων.

Δίδονται οδηγίες αναγνώρισης της σοβαρότητας της αντίδρασης και αντιμετώπισης αναφυλαξίας και εκπαιδεύεται ο/η ασθενής στη χρήση αυτοενιέμενης αδρεναλίνης.

Eνέσιμη ανοσοθεραπεία

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι υπάρχει θεραπεία για την εξάλειψη αυτής της αλλεργίας και αυτή είναι η ειδική για το αλλεργιογόνο ενέσιμη ανοσοθεραπεία, όπου ο/η ασθενής εκτίθεται σε σταδιακά αυξανόμενες δόσεις δηλητηρίου ώστε να επανεκπαιδευτεί το ανοσιακό σύστημα, και να σταματήσει να αντιδρά με αυτό τον τρόπο.